O entroido no grupo scout Khanhiwara - A Khanhiwarca de Noé

Se me dixesen que defina en poucas palabras como foi para o Grupo Scout Khanhiwara o Entroido este ano, creo que me quedaría con dúas: Esforzo e alegría. Preguntarédesvos Esforzo? Por que? Ben, como vos poderedes imaxinar isto non foi cousa dun só día así que vos explicarei como sucedeu todo:

Hai xa varias semanas chegounos a información sobre a Comparsa e tras comentalo entre os responsables puxémonos ao choio.

Empezamos cunha ardua deliberación na que todos desde o Lobeco máis pequeno ata o monitor máis maior dicían disfraces a cada cal máis enxeñoso; entre eles estaba a posibilidade de facer disfraces de Cocido, Tetris, Ristra de Chourizo e até de Dragón Chinés entre outros… pero tras longas votacións decidimos que este ano Khanhiwara disfrazásese de Arca de Noé.

A ARCA DE NOÉ?!!!! SI!! Xa tiñamos tema para disfrazarnos pero agora fáltanos saber Como? e Que personaxes? Xa quedaban poucos días e tiñamos que facer o obradoiro intensivo de creación de disfraces!!! Así que convocamos a tooooodas as pólas e puxémonos a crear disfraces sen parar; e todo, para que saian os mellores disfraces do Entroido (E saíron!) Houbo disfraces de todos os tipos e cores e animais tan graciosos que durante a comparsa ninguén podía deixar de mirarnos; había porcos, lobos, pitos, gatos e incluso crocodilos! E claramente non podía faltar o personaxe principal: Noé! Pero… que é Noé sen a súa Arca?

O Entroido era o martes e xa estabamos a luns e tiñamos que facer a xa tan esperada Arca de Noé, conseguimos un remolque e puxémonos de novo ao asunto. Tiñamos tanta ilusión na Carroza que non dubidamos en traballar como nunca para facer dese remolque a mellor Arca que xamais paseara polas rúas de Compostela así que, TODOS A TRABALLAR!

Dous días enteiros no Seminario Menor (Grazas!) e a colaboración de todos, desde o máis pequeno ata mesmo pais que se pasaban a “botarnos unha man”, bastaron para que case unha hora antes de comezar a Comparsa desemos por rematada a nosa Carroza de Entroido.

Aínda que como xa dixen antes, todo isto foi un esforzo moi grande pero non pensedes que non nos divertiamos, Ao revés!, sempre estabamos co máis grande dos sorrisos e non paramos de rirnos desde a primeira elección de disfraces ata a última rúa pola que pasamos coa comparsa, ISO É O IMPORTANTE!

Xa quedaba pouco, o momento da verdade, imos camiño da estación de trens que é onde empeza a Cabalgata. Nervios, présas, ilusión… todos expectantes de que chegase a carroza cos disfraces e seguisemos facendo o que máis nos gusta PASALO BEN! Disfrazámonos, montamos a música, facémonos as respectivas fotos de grupo e mesmo pasaba a tele e os fotógrafos dos xornais xunto a nós, e comezamos a andar.

Tras dúas horas de percorrido bailando, cantando, saltando e facendo rir ao noso querido público chegou o noso gran momento; estabamos na Praza de Galicia onde un Speaker presentounos diante do xurado e de moitísimas persoas. Unha vez máis, démolo todo, cantamos ‘o polo’, a canción do ‘diluvio’ e moitas cousas máis e para sorpresa nosa dixeron ben o nome de KHANHIWARA! (aínda que pareza irónico). A todo o mundo lle gustou moito a nosa comparsa e ahí seguimos, xa quedaba moi pouquiño de percorrido pero iamos (aínda que estabamos cansos) tan felices como o primeiro minuto. Ao chegar ao final do percorrido moitos pais esperaban dándonos ánimos e felicitándonos pola carroza e polos disfraces, tomamos unha pequena merenda para repornos e xa acababa todo. Cada un foise para casa contento pola boa tarde que pasaran e desexando que chegue de novo o Entroido.

Aínda que oficialmente non gañásemos ningún premio, todas as risas, esforzos e alegrías que nos deu o Entroido 2011 son para min e para todos os mellores premios que gañamos!

MOITAS GRAZAS POR TODO!